Opublikowane przezList Weroniki, studentki z Châteauroux, napisany w języku polskim.
Monseigneur,
Ja nazywam się Weronika i studiuję obce języki w uniwersytetu. Już przyjechałam do Polski dwa razy i tam mam bardzo, bardzo dobrich i kochanich przyjacielów… To mnie za dużo zrobi przykrość, że oni cierpieją, a że światy tylko milcze. Ja wiem, że ten list pewnie jest nieznacznim, ale proszę, Wam możno przecież powiedzieć, że we Francji nie zapominają Polskę i Polaków, że każdy dzień myślemy o naszich przyjacielach i zawsze nadziejemy, że przyszłość będzie łaskawszim…
Proszę, niech możno dowiedzieć się w polskich kościołach od tego, że francuski lud jest odpowiedzialnem za Polsce, że nie potrzebujemy pisać, aby przesyłać Polakom nasze szczere lepsze życzenia noworoczne…, że Weronika bardzo dużo i silno myśle o Ankie i Piotrie.
Proszę przyjąć Ekscelencjo wyrazy najgłębszego szacunku i wdzięczności.
Weronika
opracowanie Rafał Górny
